ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Επιστημονικές έρευνες έχουν αποδείξει ότι οι δραματικές αλλαγές στις μετεωρολογικές συνθήκες των τελευταίων ετών, λόγω της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής, ευθύνονται για την αύξηση στο ρυθμό εμφάνισης των ακραίων καιρικών φαινομένων με αποτέλεσμα την επακόλουθη αύξηση των φυσικών καταστροφών. Ταυτόχρονα, οι επιδράσεις των φυσικών καταστροφών επιδεινώνονται από την αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος λόγω των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων. Η πολιτική προστασία ως δημόσια πολιτική του κράτους θα πρέπει να διαμορφώνεται από επιμέρους πολιτικές, όπως περιβαλλοντικές και αναπτυξιακές, με στόχο την συνολική διαχείριση των κινδύνων με προϋπόθεση, την εκπαίδευση των πολιτών για την ανάγκη λήψης μέτρων σε συλλογικό και ατομικό επίπεδο. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εργασίας, η εκπαίδευση για την επικινδυνότητα συναντά ένα κοινό πεδίο δράσης με την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση. Απώτερος σκοπός είναι οι εκπαιδευόμενοι να αναπτύξουν υπεύθυνη περιβαλλοντική συμπεριφορά και να αποκτήσουν ικανότητες για κριτική αξιολόγηση και δεξιότητες για ενεργό συμμετοχή στην επίλυση των περιβαλλοντικών προβλημάτων έτσι, ώστε να εφοδιαστούν με όλα όσα απαιτούνται για να δράσουν για τη πρόληψη και την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών.
Λέξεις κλειδιά: Φυσικές καταστροφές, κλιματική αλλαγή, εκπαίδευση για την επικινδυνότητα, περιβαλλοντική εκπαίδευση
Λήψη (clicks: 15)
Επιστροφή στα περιεχόμενα του Τόμου 3