ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η πρανική διάβρωση αποτελεί την κύρια πηγή φερτών υλών για τους ποταμούς και τους χείμαρρους. Η μεταφορά φερτών υλών από ποταμούς ή χείμαρρους είναι μια βασική τους λειτουργία. Σήμερα όμως οι πολύ μεγάλες ποσότητες από φερτές ύλες που μεταφέρουν, αποτελούν έναν από τους πιο σημαντικούς μη σημειακούς ρύπους. Μεγάλος αριθμός παραγόντων επηρεάζει την πρανική διάβρωση αλλά με κατάλληλη διαχείριση της βλάστησης ειδικά στις παρόχθιες περιοχές (ύπαρξη πλούσιας φυσικής βλάστησης με βαθύ ριζικό σύστημα) μπορεί να περιοριστεί σημαντικά η πρανική διάβρωση. Έντονη πρανική διάβρωση προκαλείται όταν διαταραχτεί η ισορροπία του ποταμού. Τρεις είναι οι κύριοι μηχανισμοί κατά τους οποίους προκαλείται η πρανική διάβρωση: α) η ποτάμια παράσυρση, β) η μαζική ολίσθηση και γ) οι υποαέριοι μηχανισμοί. Για τη μέτρηση της πρανικής διάβρωσης υπάρχει μια πληθώρα μεθόδων με τις παρακάτω γενικές κατηγορίες: α) μακροπρόθεσμες, β) μεσοπρόθεσμες, γ) βραχυπρόθεσμες και δ) συνεχείς μετρήσεις. Ο αριθμός δημοσιεύσεων για τον Ελλαδικό χώρο με αντικείμενο την πρανική διάβρωση είναι πολύ περιορισμένος σε σχέση με τις ανάλογες δημοσιεύσεις σε άλλες χώρες παγκοσμίως. Συγκεκριμένα μετά από σχετική βιβλιογραφική ανασκόπηση βρέθηκαν μόνο επτά δημοσιεύσεις που κάνουν αναφορά στην πρανική διάβρωση στον Ελλαδικό χώρο. Αυτό δείχνει ότι υπάρχει ανάγκη για μελέτες με αντικείμενο την διάβρωση των πρανών στην Ελλάδα.
Λέξεις κλειδιά: μη σημειακοί ρύποι, σημαντικοί παράγοντες, μέθοδοι μέτρησης, μηχανισμοί, δημοσιεύσεις στην Ελλάδα.
Λήψη (clicks: 1)
Επιστροφή στα περιεχόμενα του Τόμου 4