ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η περιβαλλοντική εκπαίδευση διαθέτει τόσο την οικολογική αναφορά όσο και, επίσης, ιστορικές, πολιτισμικές και κοινωνικές αναφορές. Η οικολογική εκπαίδευση οφείλει να συνδέει διεπιστημονικά τις προσεγγίσεις του περιβάλλοντος με την πολιτισμική ιστορικότητα σε ένα ολιστικό σχέδιο. Τα όρια περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και πολιτικής αγωγής σε ορισμένα θεμελιώδη πεδία είναι ρευστά και δυσδιάκριτα, αναφορικά τόσο με το περιεχόμενο όσο και με τη μεθοδολογία. Οι κατευθύνσεις στη συζήτηση που γίνεται στο κείμενο αυτό σχετίζονται με τον εμπλουτισμό της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης από τη σύνδεσή της με την πολιτική αγωγή και την ιστορική παιδεία υποδεικνύοντας ότι η περιβαλλοντική εκπαίδευση είναι ουσιαστική και δεν παραμένει επιφανειακή όταν μπορεί να αναδεικνύει και να προσεγγίζει τα επιμέρους θέματα υπό το πρίσμα των συνήθως αντιφατικών και αντικρουόμενων κοινωνικών συμφερόντων. Επιστημονικές εξελίξεις, οικονομικοί ανταγωνισμοί, ιστορικές και πολιτισμικές συνθήκες απολήγουν σε πολιτικές αποφάσεις και δράσεις. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο η περιβαλλοντική εκπαίδευση δεν μπορεί να μην είναι παράλληλα πολιτική αγωγή και ιστορική παιδεία.
Λέξεις-κλειδιά: Περιβαλλοντική εκπαίδευση, πολιτική αγωγή, ιστορική παιδεία
Λήψη (clicks: 3)
Επιστροφή στα περιεχόμενα του Τόμου 3