ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Στην παρούσα εργασία μας ανατρέχουμε σε ένα ύστερο κείμενο O.F. Bollnow που αναφέρεται στην πόλη, το πράσινο και τον άνθρωπο. Πρόκειται για μια φιλοσοφική- ανθρωπολογική προσέγγιση του θέματος του κατοικείν σε αγαστή συνύπαρξη με τη φύση. Ο συγγραφέας αναζητά τον ομφάλιο λώρο, που μας συνδέει με μια υπερκείμενη μας πηγή ζωής, την οποία διαθέτει η φύση. Ο Bollnow την ονομάζει συνέχον Είναι (tragendes Sein) και εξηγεί ότι το πράσινο εκπληρώνει μια υπερβατική λειτουργία στην ανθρώπινη ζωή. Το πράσινο εν προκειμένω θα λέγαμε «αγιοποιείται», είναι δε το των πάντων περιεκτικό και ταυτίζεται με τη ζωή, η οποία αναπτύσσεται κατά το πρότυπο των φυτών. Υποστηρίζει επίσης ο Bollnow πως πρέπει να δημιουργήσουμε έμπιστη σχέση με τη φύση. Η φαινομενολογική περιγραφή του συγγραφέα, αλλά και τα περιεχόμενα που επιλέγει συνιστούν παράδειγμα «αδογμάτιστης» οικολογικής ερμηνείας, παιδαγωγική προέκταση της οποίας είναι η καλλιέργεια «καθαρής», κατά το δυνατόν, οικολογικής συνείδησης, με την οποία συνάπτεται και η δυνατότητα εκπαίδευσης για πράσινο κατοικείν.
Λέξεις κλειδιά: Φύση, πράσινο, δένδρο, κήπος, κατοικείν, έμπιστη σχέση, συνέχον Είναι
Λήψη (clicks: 5)
Επιστροφή στα περιεχόμενα του Τόμου 8