ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Τα δάση επιτελούν πολλές και σημαντικές λειτουργίες συμβάλλοντας τόσο στην προστασία του περιβάλλοντος όσο και στην τοπική και περιφερειακή οικονομία με τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης. Παράλληλα, όμως, αντιμετωπίζουν και μεγάλες απειλές, όπως είναι π.χ. οι πυρκαγιές, η υπερβόσκηση, οι εκχερσώσεις για γεωργικούς και οικιστικούς σκοπούς, η παράνομη και ληστρική υλοτομία, που οδηγούν στην αποδάσωση μεγάλων περιοχών ειδικά στις τροπικές χώρες.
Στην εργασία αυτή προσεγγίζεται η δάσωση, η αναδάσωση και η αποδάσωση από κοινωνικοικονομικής σκοπιάς.
Τις τελευταίες δεκαετίες σε πολλές περιοχές του κόσμου είτε από τις κυβερνήσεις είτε από διεθνείς οργανισμούς έχουν γίνει πολλές προσπάθειες για αύξηση της δασοκάλυψης με έργα δάσωσης και αναδάσωσης.
Η μείωση της αποψίλωσης των δασών είναι μια μακροχρόνια απαίτηση για την πολιτική ατζέντα όχι μόνο των κυβερνήσεων αλλά και των μη κυβερνητικών οργανώσεων. Όμως, οι αποφάσεις για τη μείωση του ρυθμού της αποδάσωσης πρέπει να μη λαμβάνουν υπόψη μόνο οικολογικά δεδομένα, αλλά και τις ανάγκες της κοινωνίας και ιδιαίτερα των κατοίκων που διαβιούν στις αγροτικές και δασικές περιοχές. Η αειφορική διαχείριση των δασών και η ενίσχυση των αποθεμάτων άνθρακα των δασών στις αναπτυσσόμενες χώρες έχουν σήμερα υψηλή προτεραιότητα στις πολιτικές αντιμετώπισης της αποδάσωσης.
Λέξεις κλειδιά: Δάσωση, αναδάσωση, αποδάσωση, δασικοί πόροι
Λήψη (clicks: 23)
Επιστροφή στα περιεχόμενα του Τόμου 10