ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Σκοπός αυτής της εργασίας είναι η μελέτη της σχέσης ανάμεσα στην εντατικοποίηση της αγροτικής παραγωγής και στις επιπτώσεις της στο περιβάλλον σε μια Λιγότερο Ευνοημένη Περιοχή (ΛΕΠ), η οποία χαρακτηρίζεται από περιορισμένους φυσικούς πόρους. Η περίπτωση μελέτης είναι η εντατικοποίηση της αιγοπροβατοτροφίας στη Δυτική Λέσβο, με τη χρήση δεδομένων για την αγροτική παραγωγή στην περιοχή και από συνεντεύξεις με κτηνοτρόφους και συμμετόχους (stakeholders: τυροκόμοι, Δήμαρχοι, εκπρόσωποι Δημόσιων Υπηρεσιών) της περιοχής που αποκαλύπτουν τις αντιλήψεις που έχουν για την εντατικοποίηση, τις αιτίες (οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές) και τις επιπτώσεις της στο περιβάλλον. Τα ευρήματα δείχνουν ότι οι αιτίες είναι κυρίως οικονομικές (χαμηλή εισοδηματική απόδοση της εκτροφής) και κοινωνικές (αδυναμία κοινής διαχείρισης των πόρων) και ότι οι περισσότεροι εμπλεκόμενοι αρνούνται να «δουν» τις σημαντικές επιπτώσεις. Φαίνεται έτσι, ότι το μέτρο των ΛΕΠ σε ένα τέτοιο πλαίσιο ενθαρρύνει την εντατικοποίηση, ακριβώς εξαιτίας της μειονεξίας της περιοχής, αν και δεν μπορεί να θεωρηθεί αποκλειστικά υπεύθυνο για αυτή.
Λέξεις κλειδιά: Λιγότερο Ευνοημένες Περιοχές (ΛΕΠ), κτηνοτροφία, περιβάλλον
Λήψη (clicks: 3)
Επιστροφή στα περιεχόμενα του Τόμου 2